Omschrijving onderdeel 1: PAVILJOEN.

Langgerekte, symmetrische en samengestelde bouwmassa, het centrale deel bestaand uit twee bouwlagen met schilddak en een twee bouwlagen tellende, naar voren springende middenpartij, ook met een schilddak. De begane grond bestaat uit baksteen (kruisverband), de verdieping heeft gepotdekstelde houten gevels. De daken hebben een overstek en zijn belegd met rode Hollandse danwel verbeterde Hollandse pannen.

In de middenrisaliet een dubbele paneeldeur geflankeerd door grote vensters, op de verdieping drie gekoppelde vensters met originele zesruits roedeindeling. De zijgevels van de risaliet hebben op de begane grond een doorgang met rondboog en ernaast een breed venster, op de verdieping aan beide zijden twee grote vensters. In de voorgevel van de risaliet op de verdieping drie gekoppelde zesruits vensters met roeden. Links en rechts van de middenrisaliet zijn de gevels van het centrale deel identiek: op de begane grond vijf gekoppelde lage raampjes, op de verdieping vijf grote vensters. De begane grond bevat o.m. een kassaruimte, een personeelskamer en garderobes. Op de verdieping wordt ruimte geboden aan een woning, een restaurant met keuken en een terras. Tegen de linker- en de rechtergevel van het centrale deel zijn in elkaars verlengde, twee lagere houten aanbouwtjes opgetrokken (1954) die de uitgestrektheid en de horizontaliteit van de middenbouw benadrukken. Deze lagere aanbouwtjes zijn gepotdekseld, voorzien van schilddaken met overstek en bevatten kleedhokjes (m/v) met opgeklampte houten deuren en bergingsruimtes.

Waardering

Het PAVILJOEN van het strandbad Winterswijk vertegenwoordigt het algemeen belang wegens:

- de architectuurhistorische betekenis, met name als sobere representant van de architectuur uit de jaren '30 van de twintigste eeuw zoals deze o.m. tot uitdrukking komt in het materiaalgebruik, de horizontaliteit en het dakoverstek;

- de gaaf behouden constructie, gevelcompositie, hoofdvorm en structuur;

- de prominente situering en identiteitbepalende rol in het complex;

- de functionele en ruimtelijke betrokkenheid op het zwemwater;

- de rol als pendant van de cascade aan de overzijde van het waterbassin;

- de betekenis voor het oeuvre van gemeentearchitect J.L.G. de Koster;

- de cultuurhistorische betekenis, zijnde een aanlegkunstige en bouwkundige proeve uit de crisisjaren, als project van de werkverschaffing.