Inleiding.

Complex arbeiderswoningen uit 1862-1869, gebouwd door aannemer P. van Vliet naar ontwerp van architect E. Saraber, in opdracht van de Vereeniging tot Verbetering der Woningen van de Arbeidende Klasse. Als ideaaltype van sociale woningbouw werden de huizen in 1868 bekroond op de "Internationale tentoonstelling van voorwerpen voor de huishouding en het bedrijf van de handwerksman" te Amsterdam en in 1873 met een Fortschrittsmedaille op de Wereldtentoonstelling in Wenen. In 1914 werden de woningen vergroot. In 1989 gerestaureerd door architect T. Deurloo. Het complex is opgebouwd uit veertien blokken van vier rug-aan- rug gebouwde woonhuizen. Omschrijving.

Symmetrisch opgezette blokken van telkens vier rug-aan-rug gebouwde woningen, bestaande uit begane grond en verdieping onder een plat dak. De in baksteen opgetrokken gevels zijn deels gepleisterd en aan de onderzijde voorzien van een zwarte plint. Tegen de zijgevels bevinden zich aanbouwen, waarin de ingang, de keuken en het toilet zijn ondergebracht. De vensters bezitten ramen met roedeverdeling, die op de begane grond bekroond zijn door strekken van gele baksteen. De gootlijst rust op houten consoles en heeft een sierlijst van rode verblendsteen. Rond de woningen liggen tuintjes die door houten hekken van de straat worden gescheiden. Waardering.

Complex arbeiderswoningen van typologische sociaalhistorische en stedebouwkundige waarde als vroeg en gaaf bewaard voorbeeld van sociale woningbouw in Den Haag, die in binnen- en buitenland veel bewondering oogstte.