Complexgegevens

Complexnummer
517097

Omschrijving

Inleiding.

Het psychiatrisch ziekenhuis "Vrederust" werd in 1908 gesticht door de "Vereniging tot Christelijke verzorging van krankzinnigen in Zeeland". Het geheel werd volgens toen moderne opvattingen omtrent verpleging opgezet. Op het terrein werden een hoofdgebouw met paviljoens, kerk, watertoren, dienstgebouwen (o.a. keuken) en woningen voor het personeel gebouwd. Behalve het HOOFDGEBOUW (onderdeel II) wordt alleen het PAVILJOEN De Schorre (onderdeel I), beide ontwerpen van B.T. Boeyinga beschermd. Zoals gebruikelijk voor dergelijke instituten ligt alles in een landelijke omgeving met veel groen. De aanleg en indeling werden ontworpen door architect E. Knevel in de stijl van de Amsterdamse School. In de jaren dertig van de 20ste eeuw vond uitbreiding van een aantal gebouwen plaats, ook werden nieuwe gebouwen toegevoegd. Na 1950 is het terrein verder bebouwd.

Omschrijving.

Het totale complex beslaat een groot gebied dat in noord-zuid richting doorsneden wordt door de Hoofdlaan. Deze as vormt de ontsluiting van het terrein in het noorden naar Halsteren en in het zuiden naar Bergen op Zoom. Als zijwegen van de Hoofdlaan is een aantal gebogen straten aangelegd. Paviljoens bevinden zich verspreid over het gehele terrein. Aan de zuidkant van de Hoofdlaan is de voormalige directeurswoning gebouwd en in het noorden zijn dienstwoningen gezet. De oorspronkelijke structuur is uitgebreid en heeft zich verdicht. Twee gebouwen worden voorgedragen voor bescherming te weten het hoofdgebouw en een paviljoen, beide representatief voor de stijl van het gehele oorspronkelijke complex. De panden bevinden zich beide aan de Hoofdlaan, in het centrum van Vrederust.

Waardering.

Het complex is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als uitdrukking van een geestelijke en sociale ontwikkeling, in het bijzonder de ontwikkeling van de christelijke zwakzinnigenzorg en als uitdrukking van de bijzondere typologische ontwikkeling van de patiëntenhuisvesting in het Interbellum. De gebouwen hebben architectuurhistorische waarde: ze zijn van belang voor het oeuvre van de architect Boeyinga en vanwege de stijl. Daarnaast heeft het complex ensemblewaarden wegens de wijze van inrichting en voorzieningen.