Inleiding

Het Carmelitessenklooster Blijendaal ligt aan de westelijke zijde van de Nieuwstraat en bestaat uit een reeds van rijkswege beschermd zestiende-eeuws woonhuis (monumentnummer: 31309) met T-vormige plattegrond, en een zuidelijk aan dit huis grenzende KLOOSTERVLEUGEL MET KAPEL (1 en 2), uitgevoerd in 1931 naar een ontwerp van de Bossche architect H.W. Valk in traditionalistische stijl.

Omschrijving

Het klooster werd in Oirschot gevestigd in 1644. Gesupprimeerd in 1663, tijdens de Reformatie, werd het klooster opnieuw gesticht in 1931. Een gedenksteen in het portiek van de kapel herinnert aan deze gebeurtenis. Het gebouw van Valk, gelegen aan de zuidelijke zijde van de binnenplaats, is uiterst sober van vormgeving. Alleen de kapel eist door bouwvolume, plaatsing en detaillering de aandacht op, maar ook hier blijft de uitvoering zeer sober. Tussen 1951 en 1954 is aan het complex aan de westelijke en noordelijke zijde van de binnenplaats door de architect Jacques Priem in stijl uitgebreid. Deze uitbreidingen vallen buiten de bescherming. Omstreeks 1980 is aan de zuidzijde van het complex nieuwbouw toegevoegd. Toen is ook een lifttoren op het kloosterhof gebouwd en is de indeling van de aan de kloostertuin gelegen achtergevel op de begane grond gewijzigd.

Waardering

Het kloostergebouw met kapel is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geestelijke ontwikkeling, namelijk de herstichting van oudere orden in de negentiende en twintigste eeuw en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het contemplatieve klooster voor bedelorden in het Interbellum. Het is architectuurhistorisch van belang vanwege de uiterst sobere, het ideaal van armoede uitdragende stijl en is tevens van belang als voorbeeld van de uitwerking van het christocentrisme in het werk van de architect Valk. Het heeft ensemblewaarden vanwege de samenhang van klooster en kapel. Het is tevens van belang in samenhang met de gaafheid van de omgeving.