Inleiding

Twee STALLEN behorend bij Boerderij Imstenrade. De stallen werden omstreeks 1910 gebouwd. De bouwstijl is traditionalistisch.

De stallen werden gebouwd in opdracht van dhr. F. Schepens, de scheepsreder die tevens opdracht gaf voor de bouw van de Villa Imstenrade.

Omschrijving

Twee stallen op een rechthoekige plattegrond. De stallen staan evenwijdig ten opzichte van elkaar en haaks ten opzichte van het woonhuisgedeelte van de boerderij. De stallen tellen een bouwlaag en worden afgedekt met een zadeldak met Tuiles du Nord. Dakoverstek op houten consoles. Diverse kleine dakkapellen. Gecementeerde plint. Optrek in baksteen. Metselwerk in kruisverband. Speklagen. Rechthoekige houten poorten. Segmentboogvormige vensters De stal aan de STRAATZIJDE. In de kopgevel een houten poort met aan weerszijden een venster. In de topgevel een rondboogvormig houten zolderluik. Aan weerszijden van het luik een venster. Aan de bovenzijde van het luik een kleine ronde opening. In de zijgevels twee geveldelen uitlopend in een topgevel. Deze geveldelen in de eerste bouwlaag een houten poort met hierboven een houten luik. In beide zijgevels segmentboogvormige stalvensters.

Stal verder op het erf. In de kopgevel een rechthoekige houten poort en een uitbouw in een bouwlaag met lessenaarsdak. In de topgevel drie ronde openingen in een hardstenen omlijsting. Dak met wolfseinde. Aan de zuidelijke zijgevel diverse aanbouwen deels van recenter datum.

De structuur van het INTERIEUR is beperkt in tact.

Waardering

Beide stallen bezitten cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een sociaal-economische en typologische ontwikkeling. Architectuurhistorische waarde ontlenen de objecten aan het bijzondere belang voor de bovenregionale geschiedenis van de architectuur en wegens de bijzondere ornamentiek. De beide stallen zijn tevens stilistisch van belang: vanwege de behouden authenticiteit en het toegepaste streekeigen bouwmateriaal en als markant voorbeelden van landelijke bouwkunst.

De objecten bezitten ensemblewaarde als essentieel onderdeel van een groter complex dat cultuurhistorisch van belang is. De objecten zijn tenslotte van algemeen belang wegens de redelijke mate van architectonische gaafheid van het exterieur, de typologische zeldzaamheid en de bijzondere ensemblewaarde.