Inleiding

De TUINMANS(PARKWACHTERS)WONING is tegelijk met de aanleg van het park in 1898 aangelegd in de zuidwestelijke hoek van het trapeziumvormige terrein. De woning is ontworpen door Albert Breunissen Troost (1832-1900), die te Sneek werkzaam was als directeur van de gemeentelijke gasfabriek en als particulier architect. Breunissen Troost is op vele plaatsen in Fryslân bouwkundig actief geweest. De woning is gebouwd door timmerman Martinus Rondema in Ambachtelijk-traditionele stijl. In 1905 is een gedenkplaat van zwart marmer in de westgevel aangebracht; deze was een geschenk van de Sneker glasfabrikant Marinus Josephus Houwink. In 1988 is de plaat gerestaureerd door de firma De Vries Schilderwerken B.V. te Sneek.

De woning is in de jaren dertig verbouwd door timmerman Cornelis Faber uit Sneek. Bij deze verbouwing is de kap opgehoogd. Een recentere verbouwing door de gemeente heeft het pand voor een deel het uiterlijk van vroeger terug gegeven.

Omschrijving

De parkwachterswoning heeft een rechthoekige plattegrond, één schoorsteen en wordt door een schilddak van zwarte Hollandse pannen gedekt. Op het westelijke dakschild zit een rechthoekige dakkapel, in het zuidelijke dakschild zit een rechthoekige, driedelige dakkapel. Het pand is wit gepleisterd. In de zuidgevel zitten twee rechthoekige vensters, in de noordgevel een houten deur met bovenlicht en een groot rechthoekig venster, in de westgevel één rechthoekig venster en in het midden een zwarte glazen gedenkplaat. Het geschrift in gouden letters, omlijst en gedecoreerd in de stijl van de Art Nouveau door florale, slingerende motieven luidt:" WILHELMINA PARK/ in het koningsjaar 1898 door het Old Burger Weeshuis aangelegd en sinds 12 mei 1899 in gebruik bij de gemeente Sneek wordt ten zeerste in de zorg van het publiek aanbevolen". In de oostgevel zijn vier rechthoekige vensters geplaatst.

Waardering

De parkwachterswoning, horend bij het complex van het Wilhelmina Park te Sneek, is van algemeen cultuurhistorisch belang:

- als essentieel onderdeel van een groter complex dat cultuurhistorisch en maatschappelijk van nationaal belang is;

- vanwege de in redelijke mate gave architectonische hoofdvorm;

- in relatie tot de visuele en structurele gaafheid van het hele ontwerp en de stedelijke omgeving.