Inleiding.

Het ADMINISTRATIEKANTOOR en nieuwe BROEDERHUIS werd in 1923 gebouwd en heeft kenmerken van de Amsterdamse School. Rond 1985 werd het verbouwd. Het pand herbergt nu de civiele dienst en de centrale keuken.

Omschrijving.

Het tweelaagse onderkelderde gebouw heeft een L-vormige plattegrond en zadeldaken met schildeinden. Deze zijn belegd met gesmoorde verbeterde hollandse dakpannen. De gevels zijn opgetrokken uit machinale baksteen. De plint en de dorpels zijn uitgevoerd in graniet. De borstweringen hebben een geometrische reliëfindeling van siermetselwerk, onder de dakgoot is een fries van ruitvormig metselwerk. De witte bakgoot rust op afgeronde klosjes en is voorzien van een golfrand. De lange zijden van de gevels hebben de volgende vensterverdeling: aan weerskanten een groep van drie en in het midden van twee kruisvensters met kleine roedenverdeling. Het bovendeel is kleppend. Op de begane grond is er een twintigruits indeling, op de verdieping een zestienruits. Per groep vensters is er in het dak een vierruits dakkapel onder schilddak geplaatst. Op de uiteinden van de nok bevindt zich een vierkante ontluchtingskoker met een koperen helmdak. Op de kruising van de lange gevels springt de entree vooruit. Op de begane grond bevinden zich tienruits vensters, halve kruisvensters, en op de verdieping achtruits ramen. Via zes treden bereikt men de centrale hoofdingang met vleugeldeuren, geplaatst in een trapsgewijs inspringend portiek. Deze deuren zijn gevernist en voorzien van kleine ramen, golvende sierpatronen en een driedelig bovenlicht. Het portiek wordt afgesloten door een zware latei met decoratie en de naam Huize Padua in vergulde letters. Rechts van het portiek bevindt zich een granieten gevelsteen: "De eerste steen gelegd door Br. Aloysius, 21 juni 1923". Boven de latei is een rondboognis met een beeld van rode zandsteen, voorstellende St. Antonius van Padua met lelietak en het Kind Christus op de arm. In het dakvlak bevindt zich een achtruits dakkapel onder schilddak. Op de kruising is een achthoekige ontluchtingskoker geplaatst met koperen helmdak met bolpiron. De linker zijgevel is blind, de rechter zijgevel is uitgebouwd met een kleine haakse aanbouw met rechthoekige plattegrond. Deze uitbouw met eigen ingang dateert uit de bouwtijd, in tegenstelling tot een uitbouw hierachter, die rond 1985 zal zijn toegevoegd. De achtergevel bezit naast kruisvensters zoals in de voorgevel diverse enkele en dubbele deuren. De middenpartij is geaccentueerd door een omlopend balkon dat rust op zuilen van gewapend beton. De borstwering hiervan is voorzien van ovale openingen. Boven het balkon bevinden zich twee bouwlagen, in plaats van één zoals aan de zijden. Het gebouw is inwendig vrijwel geheel verbouwd. Tot de oorspronkelijke inrichting hoort de hal achter de hoofdingang met de bordestrap van granito, voorzien van een forse hoofdbaluster met een vierkante kop. De stenen balustrade is voorzien van ovale openingen. Diverse gangen bezitten een betegelde lambrisering in okergeel en groen, met geometrische decoratie.

Waardering.

Het voormalige administratiekantoor is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geestelijke ontwikkeling, namelijk de bloei van orden en congregaties en hun rol in de gezondheidszorg en de charitas in het katholieke zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het congregatieklooster verbonden met dienstgebouwen voor zorg en charitas. Het is architectuurhistorisch van belang vanwege de stijl, het bijzondere materiaalgebruik en de ornamentiek, van met name de constructies in beton en baksteen en de wijze waarop motieven uit de Amsterdamse School worden toegepast om de idealen van zorg en charitas uit te dragen. Het heeft ensemblewaarden vanwege de samenhang van kapel, klooster en dienstgebouwen. Het geheel is als gaaf complex van een psychiatrische inrichting langzamerhand zeldzaam geworden.

Inleiding.

Het PAVILJOEN is in 1930 gebouwd en heeft kenmerken van de Amsterdamse School. Het gebouw ligt aan Het pand, vroeger bekend onder de naam Eikenheuvelpaviljoen, is rond 1985 inwendig geheel verbouwd en dient tot recreatie van de verpleegden.

Omschrijving.

Het U-vormige tweelaagse gebouw heeft een spiegelsymmetrische opzet met zware middenrisaliet en twee lagere en smallere risalieten. De zijvleugels openen naar de achtertuin. De zadeldaken met eindschilden zijn belegd met zwarte verbeterde hollandse dakpannen. Op de nokken staan ovale pirons. De gevels zijn opgetrokken uit machinale baksteen. De borstweringen zijn geaccentueerd door bloksgewijs verspringende metseling. De voorgevel bezit in het midden een sterk naar voren springend deel met schilddak waarop een zware rechthoekige schoorsteen. De vensters bestaan uit kruisvensters en halve kruisvensters met kleine roedenverdeling. De dorpels zijn van graniet. De onderste helft is openslaand, het bovendeel klept. Het middendeel heeft een uitgebouwd geblokt gemetseld portaal, voorzien van hoefijzervormige bloembakken. De vleugeldeuren zijn gevernist. In het portiek bevindt zich een granieten gevelsteen: "Br. Gabriël alg. overste A.D. 1930". Aan weerskanten van de deur bevinden zich twee smalle raampanelen, boven de luifel zijn er twee vierruits bovenlichten. Op de verdieping aan weerszijden een kruisvenster en in het midden twee halve kruisvensters, respectievelijk met zesendertig ruitjes en achttien ruitjes. De houten dakgoot kraagt ver over. In het dakschild is aan de voorzijde een dakkapel onder plat dak gezet, in het linkerdeel is er een groot hijsluik met hijsinstallatie. Aan weerskanten van de middenrisaliet zijn er voorts twee halve kruisvensters, twee kruisvensters, een risaliet met steekkap, drie kruisvensters en een deur onder een houten luifel aan ijzeren trekstangen. De vensterindeling in de risalieten met steekkap wijkt af: twee raamstroken van verschillende lengte en drie ruitjes breedte worden onderbroken door gepotdekseld houten stroken. De zijgevels bezitten twee kruisvensters, twee stroken hooggeplaatste vensters met luchtroosters (waarachter de toiletgroepen zijn geplaatst) een travee met een smal venster en tenslotte een reeks van vijf kruisvensters. De achtergevel bezit een middenrisaliet met dakkapel en een vergelijkbare indeling van de kruisvensters met kleine roedenverdeling. Aangezien de achtergevel uitziet op de tuin, bevinden zich hier diverse openslaande tuindeuren met kleine roedenverdeling in de bovenpanelen.

Waardering.

Het paviljoen is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geestelijke ontwikkeling, namelijk de bloei van orden en congregaties en hun rol in de gezondheidszorg en de charitas in het katholieke zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het congregatieklooster verbonden met dienstgebouwen voor zorg en charitas. Het is architectuurhistorisch van belang vanwege de stijl, het bijzondere materiaalgebruik en de ornamentiek en de wijze waarop motieven uit de Amsterdamse School worden toegepast om de idealen van zorg en charitas uit te dragen. Het heeft ensemblewaarden vanwege de samenhang van kapel, klooster en dienstgebouwen. Het geheel is als gaaf complex van een psychiatrische inrichting langzamerhand zeldzaam geworden.