Inleiding

Voormalige TUINMANSWONING uit 1896 in neorenaissancestijl, als onderdeel van de in oorsprong 18de eeuwse en thans met appartementen verbouwde buitenplaats 'Zwaanwijck'. In 1894 besloot de weduwe van Amsterdamse geldhandelaar M.N. de Pré een nieuwe buitenplaats aan te leggen met naast een nieuw gebouwd hoofdhuis diverse bijgebouwen. In de jaren zeventig van de 20ste eeuw werd de buitenplaats met hoofdgebouw, tuinmanswoning en koetshuis naar ontwerp van de architect M.P. Evelein in 13 appartementen gewijzigd. De tuin werd opnieuw vormgegeven door o.m. Mien Ruys.

Omschrijving

De tuinmanswoning is gesitueerd in het midden van het park aan de rand van de serpentinevijver, ten noorden van het hoofdgebouw. Het vrijstaande gebouw op een samengesteld grondplan bestaat uit één bouwlaag onder twee haaks op elkaar geplaatste afgeplatte, geknikte schilddaken gedekt met gesmoorde bouletpannen. Het haaks geplaatste dak aan de achterzijde heeft een lagere nok- en goothoogte.

De gevels zijn boven een hoge gepleisterde plint opgetrokken in baksteen in staand verband, voorzien van gepleisterde banden. Boven de vensters zijn ontlastingsbogen met een sluitsteen en boogvelden met tegelmozaiek aangebracht.

De voorgevel (zuidoostzijde) is symmetrisch ingedeeld met in het midden een risalerende door de gootlijst heenbrekende gevelpartij afgesloten door een tuitgevel met schouderstukken. De gevel is voorzien van een smeedijzeren bekroning. Een gemetselde stoep leidt naar de ingang met een dubbele paneeldeur voorzien van smeedijzeren deurroosters en smalle zijlichten onder een halfrond bovenlicht met straalsgewijze roedenverdeling. Recht hierboven is een schuifvenster met bovenlicht geplaatst. Aan weerszijden van het middenrisaliet bevindt zich een drielichts venster met bovenlichten.

De rechterzijgevel bevat twee vensters met een bovenlicht. De linkerzijgevel en de achtergevel zijn gewijzigd en van ondergeschikt belang.

Waardering

Het pand is van algemeen belang vanwege de cultuur- en architectuurhistorische waarde als voorbeeld van een laat negentiende-eeuwse tuinmanswoning in neorenaissancestijl, alsmede vanwege de redelijk gave hoofdvorm en detaillering van het exterieur. Tevens vanwege de ensemblewaarde in ruimtelijke, functionele en stilistische samenhang met de overige complexonderdelen.