Inleiding

Het dubbele WOONHUIS is gebouwd in 1843 en 1905. Beide woonhuizen, no. 34 uit 1843 en no. 35 uit 1905, liggen onder een doorlopend zadeldak. Het eerste huis is gebouwd voor een landbouwer-voerman, J. van Roessel. De achtergevel werd in 1911 verhoogd met een verdieping. Het woonhuis nummer 35 werd rond 1905 aangebouwd met dezelfde detaillering. De voortuinen werden in 1928 afgeschermd door een hek naar ontwerp van F.C. de Beer.

Omschrijving

De in totaal acht traveeën tellende eenlaagse huizen hebben een rechthoekige plattegrond en een zadeldak met de nokas parallel aan de straat, gedekt met zwarte oud-Hollandse dakpannen. De voorgevel van het half vrijstaande dubbelpand is opgetrokken uit bruine handgevormde baksteen. De zijgevel is uitgevoerd in gele ijsselsteen met vlechtingen. Het gebouw heeft een horizontale geleding door de gepleisterde borstwering, fries en geprofileerde gootlijst. Het huis op nummer 34 heeft een symmetrische indeling met een centrale entree. Aan weerskanten twee schuifvensters met glas-in-lood bovenlicht. Hiernaast de deur van nummer 35 met twee identieke vensters ter linkerzijde. De vensterdorpels zijn van hardsteen, de vensters zijn voorzien van luiken. De paneeldeuren zijn elk voorzien van bewerkte duwstangen, vierpassen en gesneden lofwerk.

Beide deuren hebben een gekorniste deuromlijsting met vlakke pilasters, fries en kroonlijst. Hierin is bij het huis nummer 34 een Mariabeeldje opgenomen. De zijgevel van dit huis heeft een deur met bovenlicht en een schuifvenster met luiken. Op zolder een schuifvenster met kleine roedenverdeling, eveneens met hardstenen dorpel. De lage smeedijzeren voortuinhekken zijn in 1928 ontworpen door architect F.C. de Beer. De bovenzijde van de hekken eindigt in een meanderrand.

Het interieur van nummer 35 bevat een lange smalle gang met stucrozetten op het plafond. In de woonkamer eveneens stucrozetten en een schouw.

Waardering

De huizen zijn van algemeen belang. Ze hebben cultuurhistorisch belang als voorbeeld van de sociaal-economische ontwikkeling in het zuiden van Nederland en zijn van belang als een der laatste voorbeelden van de ontwikkeling van eenlaagse woningen voor tot welstand komende notabelen in de 19de eeuw. Het geheel heeft architectuurhistorisch belang vanwege de continuïteit van de bouwgeschiedenis. Het heeft ensemblewaarde als onderdeel van een groter geheel dat cultuurhistorisch, architectuurhistorisch en stedenbouwkundig van nationaal belang is. Het complex is belangrijk vanwege de gaafheid van in- en exterieur en in relatie tot de structurele en visuele gaafheid van de stedelijke omgeving.