Inleiding.

Het voorgebouw van het INTERNAAT Saint Louis kwam in 1923 tot stand naar ontwerp van de ook in Roosendaal bekende architect J. Bennaers, die elementen van het Rationalisme en de bouwtrant van de katholieke gestichten met elkaar vermengde. Het gebouw kwam in de plaats van een kleiner en lager woonhuis in eclectische bouwstijl en sluit als een reusachtig scherm de cour van het internaat aan de straatzijde af. De massale bouwmassa bepaalt mede het silhouet van Oudenbosch door de ligging aan de hoger gekegen Markt. Het gebouw is in 1999-2000 verbouwd tot appartementen, waarbij aan de hofzijde een galerij is toegevoegd.

Omschrijving.

Langgerekt, drielaags gebouw van 24 traveeën, opgetrokken uit baksteen met spaarzaam gebruik van natuursteen, gedekt met een schilddak met verbeterde Hollandse pannen. Basement in grijze baksteen waarboven een door lisenen gelede gevel. In de smalle velden tussen de lisenen schuiframen onder natuurstenen latei met een benedenlicht met zes ruiten en bovenlichten met acht ruiten. Overstekende lijstgoot op klossen boven een bakstenen sierlijst. Dakkapellen onder zadeldak. De voorgevel wordt geleed door een twee traveeën omvattende risaliet onder flauw hellende topgevel met klimmend fries, welke op zijn beurt weer wordt gefankeerd door twee bredere risalieten. Deze hebben beide een rijzige topgevel en een driedeling met een breed, driedelig middenraam over drie etages. In de linker risaliet bevindt zich de hoofdingang, bestaande uit een fraai gesneden dubbele paneeldeur met ronde raampjes met roosters in siersmeedwerk en een halfrond bovenlicht met ornamentaal glas-in-lood. Hierboven een tegeltableau in groene tegels met de instituutsnaam. In de topgevel een rondboognis waarin het beeld van Aloysius. De zijgevels zijn eenvoudig gehouden. De achtergevel sluit met een ondiepe, met plat dak en schilden gedekte, drielaags vleugel aan op de oudere Aloysiusbouw. Deze vleugel heeft een rondboogvormige doorgang met natuurstenen omlijsting en toont de ramen van het trappenhuis. Aan de westzijde van dit verbindingslid een vijf raamassen tellende gevel, aan de oostkant een van negen vakken. Deze courgevel komt overeen met de voorgevel, maar mist de lisenen. De topgevel aan de straatzijde is rijziger, in overeenstemming met de vormen van de neo-gotiek, die aan de courzijde is afgestemd op de omringende oudere gebouwen. De ramen en het siermetselwerk zijn identiek. De plaats van de entree wordt hier aangegeven door een risaliet met lage topgevel en lisenen, waarbinnen een driedelige, gedeeltelijk natuurstenen raam- en deurpartij met pilasters, lijsten en een driehoekig fronton. Hier is de tekst geplaatst; 'Beati immaculati in via' (ps. 118). Beneden een driedelige entree met geëtste ramen, waarboven een driedelig glas-in-loodraam. In de haakse achtervleugel een poort met deurvleugels met siersmeedwerk vullingen.

Inwendig hebben de begane grond en het trappenhuis hun oorspronkelijke karakter behouden. De vroegere slaapzalen op de bovenliggende etages zijn echter opnieuw ingedeeld. De begane grond wordt ontsloten door een middengang, waarop de entreehal met portiersloge en de uitgang aan de zijde van de cour aansluiten. Deze gang verspringt in het rechterdeel naar de achterzijde en sluit aan op een tweede hal met trappenhuis. Hal en gang hebben een vloer met ornamenttegels en een tegellambrizering met late Art Nouveaumotieven. De paneeldeuren met glaslichten, de afscheiding met de entree, de pilasters die de gang geleden en de plafonds zijn alle origineel. De zalen en kamers aan de voor- en achterzijde hebben gedeeltelijk nog de oude deurpartijen behouden. Van belang zijn hier onder meer een tableau met de Kring van Castilië in de portiersloge, het driedelige glas-in-lood raam met voorstelling 'Laat de kinderen tot mij komen' en vier geëtste ramen in de deurpartij aan de zijde van de cour, het glasraam met Maria in de linkergang, het eiken trappenhuis aan de linkerzijde van de gang, het eikenhouten trappenhuis in de verbindingsvleugel met de Aloysiusbouw en de hier opgestelde authentieke chambrette.

Waardering.

Het gebouw is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van een geestelijke, typologische en geografische ontwikkeling, namelijk de stichting van katholieke onderwijscongregaties en de uitgroei van Oudenbosch tot onderwijscentrum van nationaal belang, het is van belang voor de typologische ontwikkeling van de internaatsgebouwen; het is van architectuurhistorisch belang vanwege de architectuur en de ornamentiek en als voorbeeld van het werk van de architect Bennaers; het heeft ensemblewaarden als onderdeel van een groter geheel, de kern van Oudenbosch, dat stedenbouwkundig van nationaal belang is; het is gaaf bewaard gebleven; het is zeldzaam vanwege de combinatie van eerder genoemde kenmerken.