Inleiding

Ten westen van de Kerkstraat, de doorlopende straat in het dorp, staat de huidige kerk, Kerkstraat 10 (1), daaraan grenzend de reeds beschermde pastorie (monumentnummer 31598). Aan de oostzijde de neogotische toren, Kerkstraat 9 (2) van de voormalige kerk van de H.H. Andreas en Antonius van Padua. De toren (C. Franssen, 1893) vormde de voltooiing van de nu verdwenen kerk van architect Boots uit 1852-53. Op de plaats van de voormalige kerk werd het aangrenzende kerkhof, met onder andere een neogotische grafkapel (3) uit ca. 1893, uitgebreid. Het kerkhof is toegankelijk via smeedijzeren poorten aan weerszijden van de toren met op de hekpalen gietijzeren engelen (4).

Waardering

Het complex van kerk, pastorie, toren en kerkhof is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als vertegenwoordiger van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden van Nederland en als markant voorbeeld van de ontwikkeling van het kerkdorp in de negentiende en twintigste eeuw, tot uitdrukking komend in de openvolgende sites van drie parochiekerken sinds de Middeleeuwen. Het geheel heeft architectuurhistorisch belang vanwege de opeenvolging van stijlen, gebruikt om de positie van het katholcisme in de dorpssamenleving te benadrukken. Het heeft ensemblewaarde als onderdeel van de lintbebouwde dorpskern die tevens een visuele relatie heeft tot de reeds beschermde en vrij in het veld gelegen middeleeuwse toren van de verdwenen parochiekerk. Het is gaaf bewaard gebleven.