Inleiding

Klein, grotendeels achteraf gelegen kerkcomplex, bestaande uit een in 1896 naar ontwerp van de Delftse architect L. Couvée gebouwde Remonstrantse KERK van het type zaalkerk en een POORTGEBOUW met bovenwoningen uit 1909 naar ontwerp van de destijds als lector aan de Technische Hogeschool werkzame bouwkundige A. van der Lee. Bij de kerk staat een reeds bij de voorganger van de kerk, een schuilkerk, behorende kosterswoning, waarvan de kern waarschijnlijk zeventiende eeuws is en die buiten de rijksbescherming valt. De Génestetkerk van de Remonstrantse Gemeente Delft is gebouwd in een aan de Neo-Hollandse Renaissance en de Neo-Romaanse architectuur verwante stijl en heeft een voor een belangrijk deel nog in de oorspronkelijke staat verkerend interieur. De aangebouwde consistorie links van de kerk is ook in de oorspronkelijke, laat negentiende-eeuwse staat bewaard gebleven. De kerk met consistorie en de kosterswoning zijn via het poortgebouw met bovenwoning vanaf de straat bereikbaar. Het complex maakt deel uit van het beschermde stadsgezicht van Delft.

Omschrijving

Het complex bestaat uit een in de gesloten straatwand van de Oude Delft staand woonhuis waarin een doorgang is opgenomen naar een binnenterrein waaraan het kerkgebouw met de aangebouwde consistoriekamer staat.

Waardering

Het kerkelijke complex is van algemeen belang vanwege de cultuurhistorische, de architectuurhistorische en de stedenbouwkundige waarde.

Het complex heeft cultuurhistorische waarde als een bijzondere uitdrukking van een geestelijke ontwikkeling.

Het complex heeft architectuurhistorische waarde vanwege de voor de bouwtijd karakteristieke stilistische kenmerken van de samenstellende complexonderdelen, vanwege de samenhang tussen in- en exterieur en vanwege de bijzondere detaillering.

Het complex heeft stedenbouwkundige en ensemblewaarde vanwege de bijzondere situering in het beschermde stadsgezicht van Delft en vanwege de visuele en functionele samenhang tussen de samenstellende onderdelen.

Het complex is tevens van belang vanwege de herkenbaarheid en de grote mate van gaafheid van het exterieur van de onderdelen, en van het interieur van de kerk en de consistorie.