BOERDERIJCOMPLEX 'UENK'

Inleiding

Het BOERDERIJCOMPLEX 'UENK', bestaande uit de BOERDERIJ UENK uit 1827 (1), een 19de-eeuwse SCHUUR (2) en een laat-19de-eeuwse DROOGSCHUUR (thans in gebruik als tas- en wagenschuur) (3), is ca. 200 meter ten noorden van de Holterweg gelegen, ten westen van de bebouwde kom van Rekken. Het complex verkreeg zijn huidige verschijningsvorm in fasen: met name door verbouwingen en moderniseringen van de boerderij in de jaren 1887, 1904, 1910-1912 en de aankoop van een oudere schuur in 1870 en een oudere droogschuur in 1939. Het complex is toegankelijk middels een lange oprijlaan. Al in 1188 wordt in het goederenregister van de graaf van Dalen te Diepenheim, die in deze streek en in Duitsland uitgebreide bezittingen had, een zeker goed Oedyink vermeld. Waaruit dit goed bestond wordt niet vermeld. In 1359 beleende de abdis van Vreden de graaf van Solms te Ottensteen met het goed Oedyink in Rekken. Mogelijk behoorde tot dit goed het terrein waar thans de boerderij Uenk ligt. De historie van het complex start in 1821, het jaar waarin Jan Roerdink met Janna Geertrui Planten trouwde. Zij sloopten in 1827 het voorhuis van hun oudere boerderij en bouwden een nieuw voorhuis. De oude deel (het bedrijfsgedeelte) met de gebinten bleef bestaan. In 1887 werd het achterhuis herbouwd en vergroot met behoud van de oude gebinten. In 1910-1912 werd tegen de noordzijde van de boerderij een -ten opzichte van de voorgevel van de boerderij iets terugliggende- schuur met woonruimte gebouwd. Omstreeks 1904 werden de gevels van het voorhuis uit 1827 gemoderniseerd met ondermeer decoratieve kroonlijsten, spaarvelden, deuromlijsting en werd de voorgevel in het midden voorzien van een tuitgevel. In 1966 werd de verdieping boven de woonruimte uit 1910-1912 in gebruik genomen en werd de voorgevel gewijzigd. Tevens werd in de jaren '60 en '70 het voorhuis uit 1827 gewijzigd (o.a. aanbouw serre, badkamer, vergroting venster in de zitkamer) en werd de stalruimte heringedeeld. De indeling van het voorhuis bleef ongewijzigd. De 19de-eeuwse vrijstaande schuur met een hoge, steile kap werd omstreeks 1870 opgekocht in Wullen (Duitsland) en op zijn huidige plaats aan de oostzijde van het erf weer opgebouwd. De vermoedelijk laat 19de-eeuwse droogschuur is oorspronkelijk een droogschuur voor eikenschors en werd in 1939 opgekocht van baron van Heeckeren van Kell in Ruurlo en achter de schuur opgebouwd. De droogschuur werd later aangepast als tasschuur en wordt thans ook gebruikt als wagenschuur.

Het boerderijcomplex is:

- van architectuurhistorische waarde als een goed voorbeeld van een in fasen gegroeid boerderijcomplex; bestaande uit een in oorsprong oudere boerderij die in 1827 van een nieuw voorhuis werd voorzien en door verbouwingen en moderniseringen in 1887, 1904 en 1910-1912 zijn huidige uiterlijk verkreeg, een 19de-eeuwse schuur en een laat-19de-eeuwse droogschuur;

- van stedenbouwkundige waarde vanwege de ligging van de complexonderdelen aan het erf en de ligging van het complex vlak buiten de bebouwde kom van Rekken, binnen een oud cultuurhistorisch, interessant agrarisch en landelijk gebied;

- van algemeen belang vanwege de ouderdom en de functioneel-ruimtelijke relatie tussen de complexonderdelen.